ArzDeitsch
ArzDeitsch, su wulln mor sei.
Drim sing mor fruh un frei.
ArzDeitsch. ArzDeitsch.
Su ka is immer sei.
Wenns draußen renge tut.
Do ham mor kaane Nut.
Mor singe fei a Lied.
Drim sing du aa mol miet.
ArzDeitsch, su wulln mor sei.
Do bleim mor aa dorbei.
ArzDeitsch, ArzDeitsch.
Su wulln mor immer sei
Wenn's drinne stinken tut
vor Ärcher un vor Wut.
Lessen wirs net an uns ra.
Zinden a Raacherkarzel a.
ArzDeitsch, su wulln mor sei.
Do bleim mor aa dorbei.
ArzDeitsch, ArzDeitsch.
Su warn mor immer sei.
© Uwe Seltmann
2020
Ardeppelstick
Ardeppelstick, die sei fei was feines.
Ardeppelstick, die schmecken su gut.
Hob Ardeppeln gekaaft un a Grienes.
Kochfleesch gehult. Dos tut do fei nut.
Dor gresste Topp, dar kimmt offen Ufen.
Mehrn un Sellerie tu iech do nei.
Is Kochfleesch is fartig un tut harrlich duften.
Arbsen un Frieslich kimmt a noch miet nei.
Do ward fei gekocht, gekost un geriehrt.
Ze Letzt kumme nu de Ardeppeln nei.
Dorzu noch a Bemm mit Butter geschmiert.
Zem Assen kimmt alles im Taller nu nei.
Do ward nu geschmatzt un flessig gegassen.
Ardeppelstick, die schmecken fei gut.
Ne Rast heem mor auf fiers morgiche Assen.
Dormits Morng sugar noch besser schmecken tut.
© Uwe Seltmann
Februar 2020
Arzgebirg
Arzgebirg, wie bist du schie,
stieh iech off deiner hechsten Heh.
Dor Fichtelbarg ist's, ier Leit,
dar su sehr mei Harz erfreit.
Dor Keilbarg of dor tscheschchen Seit,
dar is noch hecher weit un breit.
Su guck iech vom Barg ins Tol
un sah dos schene Wiesenthol.
Glick auf rufts itze in men Harz.
Nu gieh iech wieder runnerwarts.
Uwe Seltmann
© 10. August 2019
De Hammerschänk
Se ist bekannt in Stadt un Land.
Hammerschänk ward se genannt.
In Fruhnaa liecht se tief im Tol.
Gar manchor Wandrer war dort mol.
A iech war heite wieder dort
an diesem wunnerbaren Ort.
Vum Hammer mor es Kloppen härt.
Is Assen stieht schie off m Herd.
Un schmecken tat's fei aa ganz gut.
Do hot dor Hunger kaane Nut.
Im Hammer ging's nu aa noch nei.
Hob noch im Ohr de Hämmerei.
Mit vullem Bauch un Hammerklang,
do ginge mir dann a wieder Ham.
Un wenns mol klappt, dann kumm iech wieder.
Un less mich off a Schnapsel nieder.
© Uwe Seltmann
Januar 2020
Deitschland
Iech dacht an Deitschland heite Nacht.
Dos hot miech um ne Schlof gebracht.
De Politik, die gieht dorquaar.
Wos Gutes soong ka Kaaner mahr.
De Wirtschaft, die soll Griener warn.
Uhne Kuhl un Kernkraft-Wärm.
Ne Bauern giehts fei a net gut.
Drim zeing se manchmol ihre Wut.
Su giehts im Land ner noch Barg runner.
Do brauchts fei aa a riesen Wunner.
Wenn dos net kimmt, dos soch iech nu
is es vorbei mit unnrer Ruh.
Dann krachts un knallts an alle Ecken.
Do hilft kaa Baaten un Verstecken.
Drim besinnt eich, all ihr Leit.
Es is fei noch net ganz su weit.
© Uwe Seltmann
Februar 2020
Dorham
Iech guck vum Hiebel nei ins Tol.
Dor Nabel is zerrunne.
Mei Haamitdorf, dos wacht grod auf.
Mei Laam hot dort begunne.
Erinner mich an all die Gahr,
wu iech gelabt hob hier.
De Sehnsucht brennt fei Tog un Nacht.
Mei Arzgebirg, dos lob iech mir.
Drim kumm iech har, su oft es gieht.
Stie uhm of meine Barg.
Hier is de Walt fei wunnerschie.
De Sorng, die warn zim Zwarg.
Doch wenn iech starb, dann bitt iech Eich
un gabt mor eier Wort.
Mei Grob soll in de Barg fei stie.
Dort is dor schennste Ort.
Un schrebt dan Satz fei na am Staa,
dan iech eich itze soch.
In schiener Schrift un gut ze saa,
Do hält or noch manch Tog.
"Mei Haamit war is Arzgebirg,
Vun dorten stamm iech har.
Nu gie iech ze men Schepfer hie.
Mor wards fei gar net schwar."
© Uwe Seltmann
Juni 2020
Gripp
Wie erschloong, su liecht r do.
Er hot de Gripp, dar arme Moo.
War beim Dokter. Hot Rezept.
Ausruuh ka r trotzdam net.
De Fraa, die soocht:
"Was soll de das?
Kumm fei raus.
Un mach e was."
Su verkannt. Or vegetiert.
Is halb tud. Un strapaziert.
Kaa de Baa kaum noch beweng.
Mecht ner noch ins Bett sich leng.
Doch Kaaner will ne do begreifen.
Or braucht nar Ruh un kaa Rimmgeifen.
Sonst kommt r nimmer of de Baa.
Dos begreift net Mol sei Fraa.
Su verkannt ward nu dor Maa.
Dar fei nimmer gar net kaa.
Uwe Seltmann
Februar 2020
Haamittrei
Haamittrei, su wolln mor sei.
Dor Haamit trei ergaam.
Denn sie is, die dir Kräfte gibt,
fier dei ganzes Laam.
Mei Haamit isses Aarzgebirg,
huch druum im Sachsenland,
Es iss eh schiener Ort, ihr Leit,
in unnerm deitschen Land.
Ze schitzen un ze wahren
mit Hartzen un Verstand.
Dos liecht mir tief im Innern.
Es iss mei Haamitland.
Drum gib mir Gott, de Kräfte,
ze soong eh deitlich Wort.
Unner Aarzgebirg soll bleim
eh schiener deitscher Ort.
© Uwe Seltmann
31.08.2019
Hamstern
Mor warn heit wieder hamstern
un ham viel eigekaaft.
Dor Hamm war manchis alle.
Fei aa de ganze Saaf.
De Händ, die tunne mor waschen,
wie noch nie im Laam.
Do warn mor aa ganz fruh,
dos is Saaf fei tot noch gaam.
Dann dacht mor an is Örtel,
wu mor frieh su sitzen tut.
Dos Papier war fei schie alle.
Oh gruße, gruße Nuut.
Was soll mor de do namme,
wenn's fei alle is?
Soll mor sichs verkneifen?
Un macht dann gar kenn Mist?
Tut mor net viel assen,
dann hilft dos aa ganz gut.
Is ward nischt iebrich bleim.
Im Loden harrscht fei Nut.
Is gibt gar kaane Nudeln.
Dor Reis is aa schie aus.
Iech guck in de Regale.
O Graus. O Graus. O Graus.
Was soll iech de do assen,
wenns Corona kimmt?
Iech will fei net verhungern.
Dos wess iech ganz bestimmt.
Do giehts ze de Konserven.
Die schmecken a ganz gut.
Doch dort is alles leer.
O Nut. O Nut. O Nut.
Iech gaab miech in mei Schicksal.
Un hull an Kasten Bier.
Dorzu a Flaschel Kraiter.
Egal is alles mir.
© Uwe Seltmann
März 2020
gal is alles mir.
© Uwe Seltmann
März 2020
Hob Mut
Hob Mut. Dos mecht iech dir heit soong
in darer schwerer Zeit.
Is ward a wieder besser warn.
Noch isses net su weit.
Is kumme a mol anre Toch
mit Fraad un Harzlichkeit.
De Walt ward fei ne anre warn.
Doch gibts a Fraad un net neer Leid.
Drim lass dich ner net runner zieh
vun dan, was itze is.
Off Reeng, do kimmt aa Sonneschein.
Dos blebbt su, wie es is.
© Uwe Seltmann
April 2020
Iech hat en Traam
Iech hat heit Nacht en Traam.
Soos unner en Vugelbeerbaam.
Guckt vom Liemstaa nei ins Tol.
Dacht dorbei an Vergangnes mol.
Saa miech ieber Falder gieh.
Nauf zem Hiebel. Dos war schie.
Dor Fichtelbaarg is aa net weit.
Do warn mor oft in friehrer Zeit.
Sei gewannert dann ins Tol.
Noch Crutendorf, do wuhnt iech mol.
Dor Zschoop entlang, dos war fei schie.
Manchmol ging's zor Siemhaad hie.
De Vugeln singe e schienes Lied.
Dos is su gut fier mei Gemiet.
Dor Wald, dar rauscht aa noch dorzu.
Mei Haamit lesst mir kaane Ruh.
Drim traamt iech heite Nacht dorfu.
Deck itze mit dor Deck mich zu.
Schloof nu wetter uhne Traam.
Is Aarzgebirg, dos is mei Laam.
© Uwe Seltmann
Oktober 2019
Is Raacherkaarzel
In Crutendorf bi iech geborn.
Ier Leit, ier kennt mich fei.
Mol schwarz, mol bunt. Mol gruß, mol klaa.
Su tu iech immer sei.
Besonnersch is mei Duft bekannt.
Iech riech fei wunnerbar.
Su bi iech in dr Walt bekannt
als arzgebirgscher Star.
Aus Taag, ja do war iech gemacht.
Is kimmt su monches nei.
Geformt, verpackt un dann verkaaft.
Su is mei Laam. Su muss is sei.
Doch kimmt mei End. Dann wird's ganz haaß.
Es glimmt un gliet un qualmt.
Mei Duft durchs ganze Haisel zieht.
Un iech bi ganz zermalmt.
Am End a bissel Asch noch blebt.
Mei Laam is nu vorbei.
Dr Duft dir in dr Noos noch liecht.
Su muss is aber sei.
Un wenn ier socht,
noch anre gibt's, die a su wie iech sei.
Dann denk fei dra,
das Original ka ner a Crutendarfer sei.
Drim kimmst de mol noch Crutendorf,
un guckst e mol vorbei.
Ze Tausende, su findts de mich
in dr Raacherkarzelmacherei.
© Uwe Seltmann
September 2019
Is schneit
Im Arzgebirg, do fallen Flocken.
Dor Wind, dar tobt un faucht dorhie.
Do halfen ner noch warme Socken.
Hand gemacht un wunnerschie.
Naus gieths in de weiße Pracht.
Schnell de Schneeschuh na gemacht.
Rauf un runner of de Barg.
Bist de bal a weißer Zwarg.
Von uhm bis unten vuller Schnee.
De Noos ganz rut. De Backen aa.
De Mutt, die blegt "Oje, oje".
Mor kaa es Kind vor Schnee net saa.
Doch dan is racht. Is will ner naus.
Hälts drinne fei bal nimmer aus.
Huppt nei in Schnee un tobt herum.
Nammt ne Kind das ner net krumm.
Su kimmts dann vuller Schnee aham.
Weiß von uhm bis unten.
Is war a schiener Wintertraam.
Is hot sen Spaß gefunden.
© Uwe Seltmann
Januar 2021
Morng
"Was ward is Morng uns brenge
in dar vorrickten Zeit.
De Walt versinkt im Chaos.
Is End is nimmer weit."
Su denkt fei itze Manchor,
dars Laam nimmer verstiet.
Is Chaos nimmt kaa Ende.
De Zeit gar net vergiet.
De Krankit, die greift im sich.
Se nimmt a Manchen miet.
Is lesst sich net verhinnern,
was nu emol geschiet.
Doch lass dich fei net blenden
vun Quatsch un Spinnerei.
Du kasst a salber denken.
Was ward de Wahrheit sei?
Bewahr in deinem Innern
is Harz un ne Verstand.
Sinst wards fei a net besser
im deitschen Haamitland.
Dann kimmt aa bald a Morng,
ganz nei un unverzacht.
Ewacht fei neies Laam.
Hot neies Licht gebracht.
© Uwe Seltmann
März 2020
Off de Sorng horng
Iech horch tief in den Nacht hinei.
Mei Hartz is fuller Sorng.
Was will de Still mir itze soong?
Was is mir neer verborng?
Hob iech ze vieles falsch gemacht?
Bi iech itze bald allaa?
Was ka iech tu, was bringt de Nacht?
Verlässt mich nu de Fraa?
De Sorng, die beiteln miech heit Nacht.
Dor Schloof kimmt gar net rei.
Is kaa fei net su wetter gie.
Dos is mei End, dos wess iech fei.
Ner reden ka iech net dorfu.
Dos is mor viel ze schwar.
Vielleicht tuts wieder besser warn.
Mei Hartz mecht dos su sar.
Iech will doch wieder Frieden ham.
Un net ner solche Sorng.
Vielleicht sollt ab un zu iech a
off meine Fraa mol horng.
Dann kennt su manchis besser sei.
Dos Laam wer net su schwar.
Mor hett mer Frieden un a Ruh.
Vom Laam, do het mor mar.
© Uwe Seltmann
Oktober 2019
Su wie uns
Su wie uns dor Schnobel is gewachsen.
Su ginne mor naus noch Sachsen.
Mor reden Deitsch vun Alters har.
Su wards a bleim in hunnert Gahr.
Un wans net passt, dan song mor fei:
"Bild dir när nischt Bessres ei."
© Uwe Seltmann
Februar 2020
Tud
Dor Tud, dos is a guter Maa.
Fier dann sei alle gleich.
Ob Arm, ob Reich, ob Gruus, ob Klaa.
Or hult aa diech mol in sei Reich.
Un hast de Angst un zitterst schie.
Warst im Laam a Lump.
Is hilft dor nischt. Do musste hie.
Do nitzt kaa Gald, noch Pump.
Dor Tud kimmt manchmol in dor Nacht.
Unn hult de Leit ze siech.
Manchmol ars a annersch macht.
Am Toch, bei grallem Licht.
Wie ors macht, dos liecht bei iehm.
Is is sei Fachgebiet.
Doch aans, dos is fei ganz gewiss:
Dar kennt kenn Unnerschied.
© Uwe Seltmann
März 2020
Vertriem
A Maa schaut of sei Laam zerick.
Is war net immer leicht.
Or sieht als Gung im Huf sich stieh.
De Aang, die warn ne feicht.
De Kinnerzeit war wunnerschie.
Gegacht durch Fald un Wald.
Or kunnt aa gar net racht verstieh.
Was vor sich ging in darer Walt.
Dor Krieg ze End, de schlimme Zeit.
Mor hofft, das besser ward.
Fier Neies war de Walt bereit.
Dann is sei Seel erstarrt.
Geplündert ham se alles das,
was seine Leit gehärt.
Is fei itze lang schie her.
Im Hartzen aber net verjährt.
Aus dor Haamit wag getriem.
Gepriegelt un geschlong.
Dos hot sei Seel fei aufgeriem.
Dos kunnt or net vertrong.
Lange durft or nimmer hie,
wu geborn ihn seine Mutt.
Vergassen hot or trotzdam nie
sei Haamit un de gruße Nut.
Nu guckt or of sei Laam fei hie.
Is End is langsam nah.
Or will in Frieden hamwärts gieh.
Vergaam hot ars nu aa.
© Uwe Seltmann
Mai 2020
Vullbracht
Mei Vater war a Bargmaa
wie Haufen in de Barg.
De Krankit hot or a dorvu.
Ze End is nu sei Wark.
Is is vullbracht, is is vullbracht.
Zim Himmel zieht or hie.
Sei Laamswark hot or nu vullbracht.
Gieht ze senn Schepfer hie.
Gelabt hot or im Arzgebirg,
wie manchor deitsche Maa.
Mei Mutt, die stammet aa vun dort
A warlich gute Fraa.
Is is vullbracht, is is vullbracht.
Ier Laam is nu vorbei.
Ier Laamswark hot se nu vullbracht.
Gieht ze iern Schepfer ei.
Su ging is Manchin in de Barg.
fei haufen Gahre lang.
Se ham geschuftet Toch un Nacht.
bis zim allerletzten Gang.
Is is vullbracht, is is vullbracht.
Fei manchor Schacht is zu.
Se ham ihr Laamswark nu vullbracht.
Un ham fier immer Ruh.
© Uwe Seltmann
Februar 2020
Weihnachten in Crutendorf
Weihnachten in Crutendorf,
dos ist fei wunnerschie.
Weihnachten in Crutendorf,
do ziehts miech immer hie.
De Fanster, die sei do belecht.
Is kaa net schänner sei.
Noch Raacherkarzeln riechts su schie,
kimmt mor in a Haisel nei.
In dr Nacht hots aa geschneit.
Dor Schnee liecht Meterhuch.
De Kinner hots fei sehr gefreit.
Ieberm Dorf a weißes Tuch.
Vum Liemstaa kimmt a Wind dorhar.
Is pfeift un stiermt un schneit.
Dor Schießbarg is kaum noch ze saah.
Dor Winter hot sei schennste Zeit.
Drim feiern mr in Crutendorf
un sei a garn beisamm.
Weihnachten uum im Aarzgebirg,
dos mecht iech immer ham.
© Uwe Seltmann
November 2019
Wetter - Watter
Wenn s wetter su is.
Wie is itze fei is.
Wards wetter su gie.
Is is gar nimmer schie.
Wie s Watter a is.
Mol Reng un mol Hitz.
Su giehts Laam dorhie.
Mol schlacht un mol schie.
Wenn wetter is Watter
su hitzich fei is.
Hot s ganze Watter
uns wetter gar nischt genitzt.
Drim lassen mor wetter
alles wie s is.
Dann ward a is Watter
su bleim, wie s is.
© Uwe Seltmann
April 2020
Winter im Aarzgebirg
Dor Schnee is heit gekumme
ganz sachte in dr Nacht.
Ne Schneepflug hert iech brumme.
Dar hot ne Waag gemacht.
Nu steing mr nei ins Auto
un fahrn noch Wiesenthol.
Do liecht dr Schnee noch hecher.
Do fieln mor uns ganz wuhl.
Dr Fichtelbarg, dar grüßt
in weißer Winterpracht.
Frau Holle hot fei wieder
a Wunner heit vullbracht.
De Maad fährt mit en Schlieten.
Ihr macht dos fei viel Spaß.
Mir fahrn ner mit'm Auto.
Un gaam halt wing mehr Gas.
Do farn a Haufen Schneeschuh
bergauf un a bergab.
Leider hot net Jeder
dafür de rachte Gab.
Drim mach mor, was mr kenne
un laafen durch ne Schnee.
Un kumm mor mol net wetter,
do schrei mr laut "Ojee".
© Uwe Seltmann
Januar 2020
Wurzel
De Haamit gibt dor Kraft.
Mor tut sich garn erinnern.
Doch haufen is schie ogeschafft.
Was ward aus unnern Kinnern?
Uhne Wurzel labt kaa Baam.
Uhne Haamit gibt's kaa Land.
Dos is blebbt net ner a Traam.
Braucht's manchmol aa Widerstand.
Denn a Baam, dar will fei laam.
Is net ner Holz zim Haazen.
Is Volk tut aa sei Bestes gaam.
Hot Haamitlieb im Harzen.
Drim is a Baam a gut verwurzelt.
Hält sich in dor Ard fei fest.
Will aa bleim, wu or gewachsen
Feiert dort sei schennstes Fast.
Bliet un grient in seiner Haamit.
De Wurzel hot ne stark gemacht.
Doch kimmt sei End, dann was or trotzdam:
"De Haamit hot mor Glick gebracht."
© Uwe Seltmann
Juni 2020